In wanhoop dwaalt zij rond
het graf is leeg
het lichaam van de meester
niet te vinden
alleen een vreemdede
tuinman soms
zou hij misschien?
Waar hebt u hem gelegd
die men het leven nam
wil hem dan tenminste
nog als dode laten
verblind door tranen
alles is verloren
dood is nog altijd dood
wendt zij zich af –
Wat opent haar
wat heelt haar oren
wie noemt haar bij de naam
zoals zij is gekend?
Nog dieper ommekeer
dan in hun vroeger ontmoeten
ervaart zij want zij ziet:
Hij is het is
de Levende
die mij tot leven riep.
(Gedicht van Inge Lievaart)