Norbertus werd tussen 1080 en 1085 in Gennep (Noord Limburg) in een adellijke familie geboren. Hij groeide op in Xanten in Duitsland en werd daar lid van het Domkapittel. Na een proces van bekering wees hij de te wereldse levensstijl van de domheren af en ging op zoek naar een waarachtiger religieus leven. Na vele omzwervingen, met enkele gezellen, kwam hij uiteindelijk in Laon in Noord Frankrijk terecht, waar hij een ander domkapittel probeerde te hervormen. Dat mislukte, maar hij kreeg van de plaatselijke bisschop wel toestemming om in de buurt, namelijk in het dorpje Prémontré, een eigen gemeenschap te stichten. Met de aflegging van de geloften op Kerstmis 1120 was de stichting van de “Premonstratenzers” of “Norbertijnen” een feit.

De orde breidde zich snel uit en had tien jaar later al vestigingen in België, Duitsland en Nederland. De Abdij van Berne werd gesticht in 1134 en is nog springlevend tot op de huidige dag.

Norbertus heeft niet alleen een religieuze beweging op gang gebracht, maar hij speelde ook een rol in de politieke spanningen die er in die tijd tussen de paus en de keizer bestonden. Zijn rol was in het algemeen bemiddelend en vredestichtend. In 1126 werd hij aartsbisschop van Maagdenburg, waar hij in 1134 overleed. In de 16e eeuw werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar de Abdij van Stahov in Praag, waar hij nu nog altijd rust.

Jan van de Laar o.praem, Priorij De Essenburgh