Stef Bos schreef dit gedicht: Lentevers.
Lentevers
Onvoorstelbaar
Hoe in twee weken
De wereld kan veranderen
En wij in verwarring
Naar buiten kijken
Overspoeld door feiten
Waar we achteraan lopen
Zonder te weten waarheen
Hoe goed wij ook door de jaren heen
Hebben geleerd
De kop in het zand te steken
Zelfs ondergronds
Dringt het nieuws tot ons door
En worden wij
Wakker geschud
Door stilte
Stilte in straten
Stilte In de beelden
Waar we naar kijken
Met andere ogen
Die misschien
Weer opnieuw moeten leren zien
Totzover
Het begin van deze lente
Die ons voorkomt
Als het eind der tijden
De rest van het leven
Om ons heen
Fluit er maar op los
Komt uit de knop
En bloeit open
Vogels leggen eieren
Met een optimisme
Die ons vreemd is
De magnolia
Is gezegend
Ze kan de krant
Niet lezen
En de schaduw van een zwaluw
Stijgt boven zichzelf uit
En vliegt
De zomer tegemoet
Maar onze nachten
Zijn stil
De straten hebben hun stem verloren
Wat anders kunnen wij
Dan blijven dromen
En geloven
In een overwinning
Op een tegenstander
Die onzichtbaar is
Maar eerst afstand nemen
Van alles
Om te weten
Wat je mist
Als het er niet meer is
Dat is misschien
Wat wij weer moeten leren
Een nieuwe tijd ontdekken
Door ons
In onszelf te keren
https://kro-ncrv.nl/protestant/inspiratie/gedicht-stef-bos-over-coronacrisis-lentevers