Eva is vijf. Ze woont samen met haar vader, moeder, grote broer Hans en kleine zus Lotje in een klein dorp aan de rand van het bos. Eva is dol op poppen, ze heeft er dan ook een heleboel… poppen met lange haren, poppen met korte haren, zwarte poppen, witte poppen, een pop, die mama kan zeggen en zelfs een pop, die kan lachen als je in zijn buikje kietelt.
Op 15 februari heeft diaken André van Boven samen met twee bestuursleden en een lid van de redactie van de Oversteek een kennismakingstoer langs onze geloofsgemeenschappen gemaakt. Net als bij de Tour De France kende deze tour ook meerdere etappes. Achtereenvolgens werden Nunspeet, Elburg, Dronten, Biddinghuizen, Swifterbant en Lelystad bezocht. In maart maakt hij een soortgelijke kennismakingstoer in de Thomas-en Christoffelparochie.
De kennismaking werkte twee kanten op. Diaken Van Boven maakte kennis met actieve parochianen in de geloofsgemeenschappen, werd wegwijs gemaakt in het kerkgebouw en de geloofsgemeenschap maakte kennis met de diaken. Bij iedere geloofsgemeenschap is stil gestaan bij de vraag waar wil je je de komende jaren hard voor maken, waar wordt je warm van en ook de vraag wat zijn de zorgpunten? Uiteraard waren de geloofsgemeenschappen ook benieuwd naar de persoon André van Boven.
Waar gaat zijn belangstelling naar uit? Wat kunnen wij van hem verwachten? Uiteraard was die laatste vraag nog niet te beantwoorden. Wel werd duidelijk dat André er zin in heeft om in onze drie parochies aan de slag te gaan. Dank aan zoveel betrokken parochianen die bij de tour aanwezig konden zijn!
Op iedere locatie is het bezoek met foto’s vastgelegd. Zie ook de bijgevoegde foto’s.
Namens het parochiebestuur: Frédérique Molendijk en Peter Dekker
Op 8 februari was de drukbezochte presentatieviering van Diaken André van Boven in de Ludgeruskerk in Dronten.
Bijgaand een impressie.
Met enthousiasme blijven werken aan de toekomst
Het parochiebestuur en het pastoraal team treffen voorbereidingen om in de komende periode in alle geloofsgemeenschappen een bijeenkomst te houden om met elkaar van gedachten te wisselen over de vraag waar we als geloofsgemeenschap warm voor lopen en wat voor ons de ‘stip aan de horizon’ is.
Dit plan komt niet zomaar uit de lucht vallen. Op de Eilanddagen van 2017 hebben we hierover ook met elkaar van gedachten gewisseld, maar er kon toen nog geen vervolg aan gegeven worden. In september 2018 is die draad weer opgepakt in een overleg van de besturen van de drie parochies en het pastoraal team. René Grotenhuis was, evenals op de Eilanddagen, de gespreksleider in deze bijeenkomst.
Uit het overleg in september is duidelijk naar voren gekomen dat we de krimp niet lijdzaam over ons willen laten komen. We moeten blijven werken aan een structuur waarin de parochianen van over 10 jaar nog enthousiast met de kerk en hun geloof bezig zijn.
De voortgaande ontkerkelijking, een kleiner pastoraal team, een krimpend vrijwilligersbestand, daling van de inkomsten zijn ontwikkelingen die ook de komende 10 jaar door zullen gaan. Dat kan een gevoel oproepen van ‘wij zingen onze tijd wel uit’ en ‘na ons moeten de parochianen over 10 jaar maar zien’. Wij willen dit gevoel met elkaar proberen te keren.
Onafhankelijk van de vraag hoe groot of hoe klein de parochie of de geloofsgemeenschap in de toekomst is, is er een gemeenschappelijk ontwikkelde visie nodig hoe we de parochie van de toekomst vorm geven; een geloofsgemeenschap waar parochianen zich bij thuis voelen, waar vrijwilligers met genoegen zich voor de gemeenschap inzetten, waar de inzet van pastores wordt gewaardeerd en waar pastores met plezier werken.
Als drie parochies delen we één pastoraal team met een basisbezetting van 3 fte, met een werkgebied groter dan de oppervlakte van de provincie Utrecht. Onze parochie telt 5 geloofsgemeenschappen, De drie parochies hebben in totaal 18 geloofsgemeenschappen. Tussen de geloofsgemeenschappen bestaan grote onderlinge verschillen in grootte en ook in het type geloofsgemeenschap, stedelijk en met een sterk dorpsgevoel.
In het overleg op 6 september is verwoord dat de weg naar de toekomst niet van ‘boven af’ opgelegd kan worden worden. De betrokkenheid van parochianen is essentieel. Het pastoraal team en de drie besturen hebben afgesproken dat zij dit oppakken. Aan alle geloofsgemeenschappen zal binnenkort de vraag worden voorgelegd welke stip zij aan de horizon zien voor hun geloofsgemeenschap over 5-10 jaar.
In de bestuursvergadering is afgesproken dat de bijeenkomsten in de periode maart-april georganiseerd worden en dat we in mei/juni een centrale dag willen organiseren waarin vanuit iedere geloofsgemeenschap wordt teruggekoppeld en waar we met elkaar proberen gezamenlijke conclusies te trekken. We willen dit organiseren op een zaterdag en zien dit als onze Eilanddag voor 2019. We proberen voor deze Eilanddag ook een spreker uit te nodigen die een boeiende visie over parochieontwikkeling kan presenteren.
Presentatie en rondtoer diaken André van Boven
We prijzen ons gelukkig dat de vacature die was ontstaan door het vertrek van pastor Evelien Reeuwijk al weer zo snel ingevuld is. Diaken André van Boven is per 1 februari benoemd tot pastor voor onze drie samenwerkende parochies. Op vrijdagavond 8 februari was de presentatieviering van de diaken in de Ludgeruskerk in Dronten. Het was een mooie viering en een gezellige ontmoeting met elkaar na de viering. Dank aan het koor en de locatieraad die dit alles verzorgden.
Op vrijdag 15 februari heeft André samen met twee bestuursleden en een lid van de redactie van de Oversteek een rondtoer langs de locaties van onze parochie gemaakt. Het was een geslaagde toer. Enerzijds kon André kennis maken met de locaties en reeds met een aantal vrijwilligers uit de geloofsgemeenschap en anderzijds konden de vrijwilligers kennis maken met de persoon André van Boven en hem hun zorgen en wensen verwoorden. Dank aan zoveel betrokken parochianen die hierbij aanwezig konden zijn!
Overdracht eigendom Bonifatiuskerk in Biddinghuizen
Op 25 januari heeft het parochiebestuur, als gevolg van het overdragen van het economisch eigendom van de Bonifatiuskerk in Biddinghuizen, deel van kerkcentrum De Voorhof, aan de Protestantse Gemeente Biddinghuizen, bij het aartsbisdom het verzoek ingediend de Bonifatiuskerk aan de eredienst te onttrekken en deze voort te zetten als pastoraal steunpunt. Het wachten is nu op het decreet van het bisdom waarin dit wordt geëffectueerd.
Aftreden lid locatieraad
Dennis Teuben heeft aangegeven dat hij stopt als lid van de locatieraad en als budgethouder van de geloofsgemeenschap H. Ludgerus in Dronten. Het bestuur heeft Dennis bedankt voor zijn inzet en betrokkenheid voor de geloofsgemeenschap.
Frédérique Molendijk en Peter Dekker
Vanmorgen is in de Voorhof in Biddinghuizen de traditionele jaarlijkse Norbertus-korenmorgen gehouden. Koorleden uit alle geloofsgemeenschappen van onze parochie hebben gezamenlijk een aantal nieuwe liederen ingestudeerd. Zoals altijd stond de morgen onder leiding van Kees van Mechelen, met orgel- en pianobegeleiding van Jan Venema. De teksten van de liederen werden ingeleid en toegelicht door Dorothee van Leer. Een waardevolle jaarlijkse traditie.
Het thema is ‘De gekleurde Bril; Leren kijken met de ogen van Jezus’.
In alle evangelielezingen van de veertigdagentijd is er sprake van anders kijken, de wereld anders leren zien. Elke keer wordt er gevraagd om verder te kijken dan je neus lang is; beter nog om met de ogen van God te kijken. Wij kijken gewoonlijk door een gekleurde bril van eigen oordelen en Jezus en God vragen van ons om breder en vanuit liefde te kijken naar mensen en situaties.
Tijdens de veertigdagentijd en Pasen proberen we elke KWD zondag onze gekleurde bril af te zetten en met de ogen van God naar de mensen en hun situatie te kijken. Voor iedere KWD zondag is er een poster met een hoofdpersoon uit de evangelielezing. Over deze persoon heen ligt onze gekleurde bril. Wanneer de bril verwijderd wordt, wordt zichtbaar wat je ziet wanneer je met de ogen van God en Jezus kijkt. Zo heeft iedere KWD zondag een eigen titel en een bijpassend knutselproject. De bron van het KWD 40-dagen project is de kinderwoorddienst.nl
De KWD is voor alle kinderen in de basisschoolleeftijd. Aan het begin van de dienst worden de kinderen uitgenodigd om naar de KWD te gaan. Voel je welkom en kom mee. Er is een KWD op 10 maart, 17 maart, 24 maart, 31 maart, 7 april en op Paaszondag 21 april. Op 14 april en 19 april (Goede Vrijdag) zijn er gezinsvieringen. Dan is er geen KWD. Graag tot ziens.
De werkgroep Kinderwoorddienst.
Diaken André van Boven nieuwe vogel in de volière…
Een nieuwe vogel in de volière van de samenwerkende parochies Het is een regenachtige vrijdagmiddag vlak voor Kerstmis. Diaken André van Boven, onze nieuwe collega in het pastoraal team, heeft zojuist gesproken met een makelaar. Samen met zijn vrouw Carolien is hij van plan om in Lelystad te gaan wonen. Zij hebben er al goed rondgekeken en een paar woningen gezien die in de smaak vallen.
André is druk bezig om zijn werkzaamheden in de parochie Sint Willibrordus af te ronden en van de parochianen afscheid te nemen. Die parochie omvat 13 kleine geloofsgemeenschappen ten zuidoosten van Arnhem, ook bekend als de Liemers. Daar is hij in 2012 neergestreken na 14 jaar in de gemeenschappen van de OLV van Amersfoort parochie te hebben gewerkt. Over zijn tijd in de parochie Sint Willibrordus spreekt André met waardering en dankbaarheid. Toch was voor hem en zijn vrouw Carolien de tijd aangebroken om verder te trekken en de bisschop te laten weten beschikbaar te zijn voor een nieuwe benoeming. Zijn verzoek liep mooi parallel met de nieuwe benoeming van pastoraal werkster Evelien Reeuwijk. Waar pastoraal team en parochiebesturen niet op hadden durven hopen, werd toch bewaarheid toen vicaris Cornelissen melding maakte van de benoeming van een nieuwe collega in het pastoraal team.
Onze nieuwe collega is graag bereid om via parochiebladen iets te vertellen over wie hij is maar vooral over wat hem beweegt. Maar een duffe opsomming van alles wat hij tot nu toe heeft gedaan, lijkt hem niet interessant. André zoekt graag de verdieping en houdt ervan om beelden te gebruiken. Zijn komst naar onze parochies omschrijft hij dan ook als: ‘een nieuwe vogel in de volière’. Hij komt binnen in een voor hem nieuwe omgeving, waar reeds allerlei vogels rondvliegen. Over en weer zal het tijd vragen om aan elkaar te wennen. Uiteindelijk hoopt André zijn plek te vinden.
Op mijn vraag of en hoe hij zich heeft voorbereid op deze nieuw benoeming in het pastoraat antwoordt hij: ‘Helemaal niet’. In de loop van de jaren heeft hij geleerd hoe goed het kan zijn om ergens blanco aan te beginnen. Dat kan ook, want altijd is er innerlijk dat stevige anker van zijn geloof in God.
Terugkijkend op zijn tijd in het pastoraat vertelt André dat er in zijn gezin een verschuiving heeft plaats gevonden. In de Amersfoortse tijd en in het begin van de tijd in de Liemers waren de drie dochters nog erg jong. Inmiddels zijn ze alle drie het huis uit en studeren in het midden van het land. Hierdoor is er voor hem en zijn vrouw Carolien een nieuwe levenssituatie ontstaan.
Een belangrijke drijfveer en motivatie voor André’s werk, komt voort uit een verlangen om dienstbaar te zijn. Hij hoopt het licht van de liefde van God, die hij zelf heeft ontvangen, door te geven. Dat impliceert dat er keuzes gemaakt moeten worden. Daar waar het licht reeds volop brandt, is extra verlichting niet nodig. André probeert op het spoor te komen van de plekken waar het donker is en het licht moeilijk toegang krijgt. Die gevoeligheid voor wat nodig is, dat zal zijn kompas zijn. André wil graag met de mensen op weg gaan om samen te delen in de vreugde van de boodschap van Christus.
Met de komst van André zijn er drie diakens actief in onze contreien. Diaken van Boven neemt de plaats in van de voltijd pastoraalwerker. Het is voor de parochianen goed om te weten hoe ze hem kunnen aanspreken. André zegt niet bijzonder formeel in elkaar te zitten. Hij kiest er niet voor om ‘pastor’ te worden genoemd. Liever ‘diaken’ of, na wat meer vertrouwd te zijn, met de voornaam.
Niet onbelangrijk is de vraag hoe André naar de toekomst kijkt van de drie parochies. Vanuit het pastoraal team is hem nadrukkelijk gevraagd om op het terrein van geloofsverdieping en catechese initiatieven te nemen. Hij ziet goede mogelijkheden om het goede nieuws van Christus door te geven en levend te houden. Hij is ervan overtuigd, dat die blijde boodschap de kerkelijke krimp of groei te boven gaat. Eerst en vooral gaat het om de inhoud, de rest komt daarna wel.
Tijdens onze kennismakingsgesprekken heeft André aangegeven dat er in het vieringenrooster wat hem betreft geen rekening hoeft te worden gehouden met een vrij weekend. Hij leeft vanuit de vreugde om in de liturgie voor te gaan en wordt er ook door gevoed. André vindt het spannend en inspirerend: wat de liturgie ons aanreikt, mag gedeeld worden en een plek krijgen in het leven van alledag.
Dat dit gesprek vlot verliep, lag niet alleen aan
het feit dat ondergetekende en André elkaar al lange tijd kennen. André van Boven is gemakkelijk in de communicatie. Hij luistert en formuleert goed.
Toen ik André tenslotte vroeg: ‘Welke kwaliteiten neem je mee?’ antwoordde hij: ‘Dat hou ik graag nog even geheim!’ Wij zullen daarom als collega-pastores, bestuurders en parochianen nog wat geduld moeten hebben. We zullen elkaar gaandeweg beter leren kennen. Met dit ‘geheim’ sluiten we ons gesprek af en begeven we ons weer naar Zwolle en Zevenaar. Buiten regent het nog steeds en het blijft guur in Oostelijk Flevoland. Maar met vreugde en vertrouwen gaan we samen de toekomst tegemoet.
Pastoor Ton Huitink
Met de start van het nieuwe jaar zal ook de actie kerkbalans gestart worden. De landelijke actie van de kerken om aandacht en geld te vragen voor hun werk.
In onze huidige samenleving lijkt de kerk een steeds minder grote rol te spelen in ons dagelijks leven. Het kerkbezoek neemt af, tradities gebaseerd op onze christelijke achtergrond lijken van steeds minder belang. Het is echter belangrijk ons te realiseren dat ook onze kerkelijke gewoontes en gebruiken aan verandering onderhevig zijn. Een samenleving die zo sterk verandert zal ook op het vlak van religie en spiritualiteit veranderen. Als mensen de kerk niet meer bezoeken betekent dat nog niet dat zij hun geloof aan de kant hebben gezet. Op tal van momenten in ons leven realiseren wij ons aanwezige geloof. Natuurlijk bij ingrijpende gebeurtenissen als geboorte, huwelijk en dood, maar juist ook bij gewone dagelijkse zaken die onze aandacht vragen. Ontwikkelingen in ons land en in de wereld zetten ons aan het denken welke richting wij op gaan en hoe wij hiermee kunnen omgaan.
Vaak brengen momenten in ons leven ons terug naar die kerk, naar het gebouw , naar de rust en sereniteit die er in huist. Dan realiseren wij ons hoe belangrijk deze plek is, dichtbij onszelf.
Om deze plek te kunnen blijven bieden, voor iedereen op zijn/haar eigen moment in het leven, is er geld nodig. Geld om het gebouw te kunnen blijven onderhouden, waar wij bij elkaar kunnen komen, om te vieren en te rouwen. Wij krijgen geen subsidies van overheid of bisdom, maar zijn zelf verantwoordelijk voor gebouwen, personeel en alle activiteiten die door de vele vrijwilligers ontplooid worden, elk moment weer dat iemand erom vraagt.
Daarom is het voortbestaan afhankelijk van de inkomsten uit de actie Kerkbalans.
Wij vragen u dan ook bewust gul bij te dragen aan onze Actie Kerkbalans. Met een goede opbrengst kunnen wij onze waarde als geloofsgemeenschap blijvend zichtbaar houden, voor u en voor onze omgeving.
Wij rekenen op uw financiële steun!
Op zaterdagmiddag 10 november kreeg een groepje van 5 kinderen in de leeftijd van 9 jaar en hun 4 begeleiders van de PKN-kerk voor de duur van een uur een rondleiding in onze kerk. Dit bezoek maakte deel uit van hun twee jarige cursus basiscatechese. De begeleiders kozen voor onze kerk, gezien de overeenkomsten. Belangstelling leidt tot meer begrip en dat moeten we met twee handen beet pakken. Voor de kinderen was er een speciaal programma in elkaar gezet, waarin stil werd gestaan bij iedere ruimte en welke Bijbelse elementen hierin terug te vinden waren. Dat leidde tot leuke reacties. De bel, waarmee aangekondigd wordt dat de viering begint, kennen zij in hun kerk niet en natuurlijk moest elk kind deze even laten klingelen. Veel heilige getallen zijn in het gebouw verwerkt, waar wij doorgaans niet stil bij staan. Ook dat de architecten het elkaar kunnen ontmoeten in alle vertrekken centraal hebben gezet, was een aandachtspunt.
Na afloop kregen de kinderen een boekje mee, waarin het e.e.a. van hetgeen was verteld werd samengevat. In het midden was een puzzel (een woordzoeker) opgenomen bestaande uit woorden die in onze Ludgeruskerk zo vertrouwd zijn. Het werd een leerzaam uurtje voor beide kanten.
Marian Visser (namens PG/Locatieraad)
Adventskalenders
De sfeer van verwachting die zo kenmerkend is voor Advent, wordt in kerkgebouwen
onder meer uitgedrukt met behulp van O-antifonen en de adventskrans. Adventskransen
zijn, zoals gezegd, niet alleen in kerkgebouwen, maar ook in veel scholen en huiskamers
te vinden. Dat geldt ook voor adventskalenders. Vaak bevatten adventskalenders voor
elke dag van de Advent een overweging, die aanspoort om eens wat dieper na te denken
over de komst én de wederkomst van Christus. Voor kinderen zijn er traditiegetrouw
adventskalenders met kleine gedichtjes, plaatjes en soms zelfs chocolaatjes.
Advent
Uitkijken naar wat te gebeuren staat
zonder voorbehoud
open en vol vertrouwen
uitzien naar een mens
die je gedachten bezielt
en je hart beroert
Op de uitkijk staan
tot je zijn ster ziet opgaan van
achter de heuvel
en maken dat deze droom waar wordt.
Smeulend vuur gaat weer
branden,
vonken slaan gensters
weinig in aantal
klein in grootte
sterk in kracht
doen ze nieuw leven ontstaan.
Licht toelaten
licht aansteken
om hoop te geven
en leven te delen,
dat is advent
Kathleen Boedt